ตีเส้นจราจรในพื้นที่เสี่ยง ลดอุบัติเหตุ เพิ่มความปลอดภัย

หนึ่งในพื้นที่เสี่ยงที่ต้องให้ความสำคัญกับงานตีเส้นจราจรเป็นพิเศษคือ “ทางข้ามถนน” หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า “ทางม้าลาย” ซึ่งเป็นจุดที่คนเดินเท้าต้องข้ามถนนร่วมกับการสัญจรของยานพาหนะ หากไม่มีการตีเส้นอย่างชัดเจนหรืออยู่ในสภาพที่ซีดจางจนมองเห็นไม่ชัดเจน ก็อาจทำให้ผู้ขับขี่ไม่หยุดรถหรือชะลอความเร็ว ทำให้เกิดอุบัติเหตุร้ายแรงได้ การตีเส้นทางม้าลายที่เด่นชัดควรทำด้วยสีสะท้อนแสง และควรเสริมเส้นเตือนหรือลูกระนาดก่อนถึงทางม้าลายเพื่อกระตุ้นให้ผู้ขับขี่ลดความเร็วลง โดยเฉพาะบริเวณหน้าโรงเรียน โรงพยาบาล และสถานที่ราชการ ซึ่งมีประชาชนใช้สัญจรด้วยเท้าเป็นจำนวนมาก จุดเสี่ยงเหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษ ไม่ใช่เพียงแค่การตีเส้น แต่รวมถึงการเพิ่มป้ายเตือนและไฟกระพริบในบางพื้นที่อีกด้วย

นอกจากนี้ “บริเวณหน้าโรงเรียน” ถือเป็นอีกหนึ่งพื้นที่เสี่ยงที่มีความจำเป็นอย่างยิ่งในการจัดการจราจรด้วยการตีเส้น เนื่องจากเด็กนักเรียนมีพฤติกรรมการข้ามถนนที่ไม่แน่นอน และอาจขาดวุฒิภาวะในการประเมินอันตราย การตีเส้นเขตโรงเรียน เส้นชะลอความเร็ว เส้นหยุด และทางม้าลายที่เด่นชัดจึงเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเตือนผู้ขับขี่ให้เพิ่มความระมัดระวังในช่วงเวลาเร่งด่วนตอนเช้าและเย็น นอกจากนี้ยังควรมีการทาสีทางข้ามด้วยสีสะท้อนแสง และมีป้ายเขตโรงเรียนเพื่อสร้างการรับรู้ว่าพื้นที่นี้เป็นพื้นที่พิเศษที่ต้องเพิ่มความระมัดระวัง

พื้นที่แยกต่าง ๆ เช่น สามแยกหรือสี่แยก ก็เป็นอีกหนึ่งจุดเสี่ยงที่มีโอกาสเกิดอุบัติเหตุได้สูง โดยเฉพาะจุดที่ไม่มีสัญญาณไฟจราจรหรือมีการบังคับเลี้ยวซ้อนกัน การตีเส้นหยุด (Stop Line), เส้นรอสัญญาณไฟ และเส้นบอกทิศทางในการเลี้ยวหรือตรงไป จะช่วยลดความสับสนและสร้างความชัดเจนให้กับผู้ขับขี่ ซึ่งจะนำไปสู่การลดอุบัติเหตุจากการตัดหน้าหรือเลี้ยวผิดทิศทาง นอกจากนี้ยังควรตีเส้นแบ่งช่องจราจรให้ชัดเจน เพื่อป้องกันการเบียดเลนหรือเบรกกะทันหันซึ่งเป็นสาเหตุของการชนท้ายกันในพื้นที่แยก

อีกจุดที่มักถูกมองข้ามแต่เป็นพื้นที่เสี่ยงอย่างมากคือ “จุดกลับรถ” หรือ “จุดเลี้ยวอันตราย” ที่มักเกิดอุบัติเหตุจากรถที่เปลี่ยนทิศทางกะทันหัน การตีเส้นแบ่งเลน เส้นห้ามแซง หรือเส้นชะลอความเร็วก่อนถึงจุดกลับรถจึงเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะในถนนที่มีรถวิ่งด้วยความเร็วสูง หรือพื้นที่ชนบทที่ไม่มีระบบสัญญาณไฟจราจร ผู้ขับขี่จำเป็นต้องได้รับการเตือนล่วงหน้าอย่างชัดเจนผ่านการตีเส้นถนนที่มองเห็นได้ชัด เพื่อให้สามารถตัดสินใจได้อย่างปลอดภัย

ถนนหน้าโรงพยาบาลก็เป็นอีกหนึ่งพื้นที่เสี่ยงที่ควรตีเส้นจราจรอย่างชัดเจนและมีระเบียบ เนื่องจากต้องการสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบและปลอดภัยสำหรับผู้ป่วย การตีเส้นห้ามจอด (ขาวแดง) การตีเส้นจราจรและสัญลักษณ์ เช่น เส้นข้ามถนน และเส้นเขตลดความเร็ว จึงควรมีอย่างครบถ้วน พร้อมทั้งป้ายเตือนต่าง ๆ เพื่อให้การสัญจรผ่านพื้นที่นี้มีความระมัดระวังมากขึ้น ลดเสียงรบกวนและความเสี่ยงที่จะเกิดอุบัติเหตุจากการจอดรถกีดขวางหรือการเร่งความเร็ว 

อีกพื้นที่หนึ่งที่ต้องให้ความสำคัญอย่างมากคือ “บริเวณหน้าอาคารสำนักงาน โรงงาน หรือสถานประกอบการ” ซึ่งมักมีรถยนต์ขนาดใหญ่เข้า-ออกเป็นประจำ และมีทั้งพนักงาน คนเดินเท้า และผู้มาติดต่อใช้งานถนนร่วมกัน การตีเส้นห้ามจอดตรงหน้าประตู เส้นแบ่งทางเข้า-ออก และเส้นชะลอความเร็วภายในบริเวณพื้นที่จึงเป็นสิ่งสำคัญในการป้องกันอุบัติเหตุที่เกิดจากการเบรกกะทันหันหรือรถตัดเลน รวมถึงการตีเส้นช่องทางเดินรถให้สอดคล้องกับทิศทางการใช้งานจริงของอาคาร

และพื้นที่เสี่ยงอีกจุดที่ไม่ควรมองข้ามคือ พื้นที่ในชุมชน เช่น เขตชุมชนหนาแน่น ตลาดสด และสถานีขนส่งก็ถือเป็นพื้นที่เสี่ยงที่ควรได้รับการตีเส้นจราจรเช่นกัน เนื่องจากเป็นจุดที่มีคนเดินเท้า รถจักรยานยนต์ และรถบรรทุกใช้งานร่วมกันอย่างหลากหลาย การตีเส้นที่จอดรถต่าง ๆอย่างชัดเจน และแสดงจุดห้ามจอด เพื่อเปิดทางให้การสัญจรลื่นไหล จะช่วยลดความวุ่นวายและลดความเสี่ยงในการเกิดอุบัติเหตุ

สุดท้ายนี้ พื้นที่เสี่ยงอื่น ๆ เช่น ทางขึ้น-ลงสะพาน ทางโค้งอันตราย หรือถนนที่ไม่มีไฟส่องสว่างในเวลากลางคืน ก็ควรได้รับการตีเส้นจราจรแบบพิเศษ เช่น การใช้เส้นสะท้อนแสง การตีเส้นทึบห้ามแซง หรือเส้นเตือนด้วยแถบสั่น เพื่อกระตุ้นให้ผู้ขับขี่มีสติและขับขี่อย่างระมัดระวังมากขึ้น เพราะพื้นที่เหล่านี้มักเป็นจุดอุบัติเหตุซ้ำซากที่ไม่ควรมองข้าม